Hoşçakal

Kendime kızıyorum çoğu zaman
Nedenlerime
Amalarıma
Anlamsız geliyor

Sonra kızmaktan vazgeçiyorum yine o kızdığım nedenlerimle..
O kadar anlamsız bir zaman geçirmişim ki
O kadar acımasız dakikaları sindirmişim ki
Şimdi vurdumduymaz bir acı makinesi gibi saldırıyorum doğan güne

Eksiyi öldürebilmek istiyorum belki de? eskiyi daha da eskitmeden yok edebilmek.
Boş geçen zamanı nasıl da doldurabilmek isteğiyle yanıyordum oysa
Oysa anlamlıydı bir ara bunca anlamsızlık..
Şimdi önümde sana sunmam gereken güzel bir veda var
İçince sadece ama sadece bana ait olan güzel anılarla beraber

Kısa olmalı ki uzun vadede hatırlanmasın
Unutulması gereken çok şey yok
Her şey kelimelerle başlamıştı
Yine kelimelerle bitmeli

O yüzden sadece,

Hoşçakal
Sindiremedim